0. Podmiot liryczny w utworze C. K. Norwida Moja piosnka (II) to: wędrowny śpiewak z okresu romantyzmu, wszyscy Polacy współcześni poecie, człowiek, przebywający z dala od ojczyzny; sam poeta.
1. Adresatem wiersza Moja piosnka (II), którego podmiot określa mianem Pana, jest: Bóg, władca Polski, przyjaciel poety.
2. Refren w wierszu Moja piosnka (II) C. K. Norwida: akcentuje zafascynowanie osoby mówiącej podróżami, podkreśla uczucie tęsknoty za ojczyną i wpływa na melodyjność tekstu, ma za zadanie uspokoić wzburzenie podmiotu lirycznego.
3. Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie, Równie niewinnej... Tęskno mi, Panie... W podanym fragmencie występują rymy: męskie parzyste, żeńskie przeplatane, żeńskie krzyżowe.
4. Neologizm poetycki jest: wyrazem utworzonym przez poetę dla potrzeb danego utworu, wyrazem starym, który wyszedł z użycia, logicznym odpowiednikiem archaizmu.
5. Co cechuje ludzi, którzy: kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba... szacunek dla chleba i pracy, przywiązanie do pożywienia, oszczędność.
6. Co można powiedzieć o ludziach, którzy uważają, że: ...winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą... są egoistyczni i naiwni, cechuje ich solidarność, działają w sposób niezrozumiały.
7. O jakich cechach Polaków świadczą słowa: ...pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie, "Bądź pochwalony!" silne przywiązanie do obyczajów religijnych i tradycji, chwalenie bliźniego, odnajdywanie jego dobrych cech, witanie innych poprzez składanie głębokiego ukłonu.
8. Pytanie retoryczne: Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? Wyraża: zdziwienie poety sytuacją nieoczekiwanego oddalenia od kraju, bezgraniczny smutek i osamotnienie poety, przygnębienie z powodu powrotu do wspominanej ojczyzny.
9. Do b e z-t ę s k n o t y i do b e z-m y ś l e n i a, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, Bez ś w i a t ł o-c i e n i a... Tęskno mi, Panie... Podmiot liryczny tęskni za: śmiercią, którą rozumie jako stan odpoczynku, niebytem, w którym nie trzeba się o nic martwić, krajem, w którym żyją prawi ludzie.
10. Moja piosnka (II) C. K. Norwida wyraża: radość poety z powrotu do kraju, wiarę w możliwość powrotu do opuszczonej ojczyzny, smutek, żal, tęsknotę z powodu oddalenia od Polski.
11. Moja piosnka (II) C. K. Norwida to przykład liryki: pośredniej, bezpośredniej, maski.
12. Rozpoczynanie kilku kolejnych strof od słów Do kraju tego, gdzie... to zarówno przykład anafory jak i paralelizmu składniowego, ponieważ: poeta użył takiej samej konstrukcji składniowej i tych samych słów w następujących po sobie zwrotkach, twórca zdecydował się na wiersz refleksyjny, te zwrotki mają podobną budowę gramatyczną.
13. Norwid idealizuje obraz Polski poprzez: opisy piękna ojczystego krajobrazu, wspomnienia pełne nostalgii, przypisanie rodakom samych dobrych cech.
