Brahmaćarja (
dewanagari
: ब्रह्मचर्य,
sankr.
brahman -
absolut
, ćar - podążać, praktykować) - w społeczeństwie
hinduistycznym
pierwszy z czterech etapów (
aśrama
) życia
człowieka
.
Termin ten odnosi się głównie do osób do 25 roku życia. Tradycja hinduistyczna (
Manusmryti
) zakłada, że długość życia człowieka wynosi 100 lat. Każdemu z czterech etapów życia przypada równa liczba lat. Okres brahmaćarji rozpoczyna ceremonia
upanajana
[1]. W czasie przypadającym na brahmaćarję młody człowiek pod autorytatywnym przewodnictwem
guru
studiuje wiedzę wedyjską w
gurukuli
, ściśle przestrzegając
celibatu
i
abstynencji seksualnej
.
System brahmaćarji jest aktualny od narodzin
Brahmy
. Cześć populacji, szczególnie męskiej, w ogóle nie wchodziła w związki małżeńskie. Brahmaćarini są zwani urdhva-retasah, tymi, którzy wznoszą nasienie. Jeśli brahmaćarin dzięki procesowi
jogi
potrafi wznieść je do
ćakry
zwanej
sahasrara
, może wówczas dokonać wspaniałych rzeczy, jego pamięć będzie mogła działać niezwykle bystro a także zwiększy się długość jego życia. Tacy
jogini
potrafią wytrwale spełniać wszelkiego rodzaju wyrzeczenia i wznieść się na platformę najwyższej doskonałości, nawet do świata duchowego. Żywymi przykładami brahmaćarinów, którzy przyjęli tę zasadę życia, są czterej mędrcy – Sanaka, Sanandana, Sanatana i Sanatkumara – jak również
Narada Muni
i inni[2].
Na tym etapie uczeń zdobywa ogólne wykształcenie oraz wiedzę nt. religii (
Wedanta
). Jest to traktowane jako przygotowanie do kolejnych etapów życia, tj.
gryhastha
,
wanaprastha
,
sannjasa
.
Osobę na etapie brahmaćarji nazywa się brahmaćarinem. Przykładem takiej osoby był
Mahatma Gandhi
.
Brahmaćarją określa się także ślub celibatu składany przez
sannjasina
.
Przypisy
- ↑ Upanajana - rytuał inicjacji. W: Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Polak (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa:
Agora SA
, 2009, s. 45, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. .
- ↑ Śrimadbhagavatam, 04.08.01. Śrila
Bhaktivedanta Swami Prabhupada