Niemiecka szkoła historyczna
Niemiecka szkoła historycznaNiemiecka szkoła historyczna – nurt refleksji ekonomicznej powstały w Prusach pod koniec XIX wieku i występujący jako jednolita szkoła do połowy XX wieku. Była w wielu aspektach przeciwieństwem wobec
Szkoły austriackiej
, a konflikt z tą ostatnią znany jest jako
Methodenstreit
. Myśliciele szkół historycznych, zwłaszcza starszej szkoły historycznej wychodzili z założenia, że ludzkie działania stanowią nierozerwalną jedność i nie można ich dzielić na:
ekonomiczne
,
religijne
, artystyczne itp. Perspektywa szkół historycznych (wszystkich) była
organicystyczna
, czyli paradoksalnie opierała się na ahistorycznym ujęciu wszelkich działań ludzkich jako przejaw niepodzielnego, ponadindywidualnego Bytu. Ludzkie działania w kulturze nie wyrażały (w
historycystycznym
ujęciu) partykularnej woli działających jednostek. Nie wyrażały, także, historycznych uwarunkowań tych jednostek powstałych w konkretnym społeczeństwie i w konkretnej kulturze[1]. Ludzkie działania wyrażały, w myśl założeń niemieckiej (starszej) szkoły historycznej, specyfikę ponadindywidualnego Bytu:
Ducha
,
Narodu
, lub
Rasy
(Adolph Wagner) czy Cywilizacji (Max Weber). Materialnym wcieleniem tego ponadindywidualnego bytu miało być pojmowane mistycznie i organicznie (jednocześnie) Państwo Narodowe. Taka perspektywa wykluczała nie tylko ontologiczne twierdzenia o odrębności ekonomicznej sfery życia od innych, lecz nawet metodologiczne wyalienowanie wybranych ludzkich działań z kontekstu. Wszelkie ludzkie działania wyrażać miały podstawowe cechy momentu rozwoju „Ducha” danego Narodu bądź innego Bytu ponadindywidualnego. Obecność państwowych instytucji w gospodarce postrzegano jako coś oczywistego i słusznego gdyż działania władzy państwowej realizowały interesy organicznie pojmowanego narodu/cywilizacji/rasy. Przedstawiciele starszej szkoły historycznej odrzucali ponadto całkowicie refleksję teoretyczną w ekonomii politycznej i propagowali wyłącznie empiryczne, aposterioryczne i faktograficzne badania zjawisk społeczno-gospodarczych co jednak wyróżniało ich zarówno od tzw. najmłodszej szkoły historycznej (
Max Weber
), jak i od zwolenników innego ważnego dla współczesnej refleksji ekonomiczno-politycznej nurtu myślowego związanego z historycznym ujęciem ekonomii politycznej, czyli
marksowskiego
materializmu historycznego i jego rozwinięcia czyli
marksizmu
[2]. Przypisy- ↑ Wiktor Werner, Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009, s. 145 - 146
- ↑ Wiktor Werner, Homo laborans – wolna jednostka czy wytwór historii? Jeden z metodologicznych problemów badania zachowań „człowieka pracującego”, [w:] Magdalena Piorunek [red.] Człowiek w kontekście pracy. Teoria – empiria – praktyka, Wydawnictwo Adam Marszałek, Poznań 2009, s. 10 – 30
Zobacz też Bibliografia- Lars Udehn, Methodological individualism : background, history, and meaning, New York London 2001
- Wiktor Werner, Historyczność kultury. W poszukiwaniu myślowego fundamentu współczesnej historiografii, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2009
- Wiktor Werner, Homo laborans – wolna jednostka czy wytwór historii? Jeden z metodologicznych problemów badania zachowań „człowieka pracującego”, [w:] Magdalena Piorunek [red.] Człowiek w kontekście pracy. Teoria – empiria – praktyka, Wydawnictwo Adam Marszałek, Poznań 2009, s. 10 – 30
[1]
Inne hasła zawierające informacje o "Niemiecka szkoła historyczna":
Pęcice
...
Adwentyzm
...
Linz
...
Wiktor Sukiennicki
...
Koszykówka
...
Kościół jezuitów pw. św. Franciszka Ksawerego w Kownie
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
Wittenberga
...
Szlezwik
...
Jura
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Niemiecka szkoła historyczna":
204 Kryzys europejskiej myśli demokratycznej (plansza 7)
...
04. Rodzaje środowisk społecznych (plansza 16)
...
215a Działania zbrojne w latach 1941-1945 (plansza 5)
...
|