|
Tarkwiniusz Stary
Tarkwiniusz StaryTarkwiniusz Stary, Lucius Tarquinius Priscus – piąty król
Rzymu
, panujący w latach
617
-
578 p.n.e.
. Pochodził z
etruskiego
miasta
Tarquinia
. Pierwotnie nazywał się Lukumon, przybył do
Rzymu
wraz z żoną Tanakwilą za panowania króla
Ankusa Marcjusza
, z którym się zaprzyjaźnił. Był opiekunem królewskich synów, zdobył popularność i sam został królem. Za swojego panowania rozpoczął budowę wielkiego kanału drenażowego (
Cloaca Maxima
)[1], dzięki czemu odwodnił teren, na którym powstało później
Forum Romanum
. Urządził igrzyska z okazji zwycięstwa nad
Latynami
, które przyćmiły wszystkie dotychczasowe. Od tego czasu igrzyska odbywały się co roku
13 września
. Rozpoczął budowę cyrku, który po rozbudowie nazwano
Circus Maximus
. Budowle rozpoczęte za jego panowania ukończył, m.in.
Tarkwiniusz Pyszny
. Za Tarkwiniusza Starego wprowadzono do Rzymu rózgi liktorskie (fasces). Tarkwiniusz Stary został zamordowany przez synów Ankusa Marcjusza. Następcą Tarkwiniusza był
Serwiusz Tuliusz
. Zobacz też:
siedmiu królów rzymskich
Przypisy- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja
Aleksandra Krawczuka
,
2005
, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 215, Oficyna Wydawnicza FOGRA,
Inne hasła zawierające informacje o "Tarkwiniusz Stary":
Adwentyzm
...
Tampere
...
Brno
...
XVI wiek
...
Numer kierunkowy
...
1511
...
Rekultywacja jezior
...
Polskie Towarzystwo Limnologiczne
...
Alfred Lityński
...
Teatr Nasz
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Tarkwiniusz Stary":
Pochwała przyjaźni i hartu ducha w opowiadaniu ˝Stary człowiek i morze˝ (plansza 11)
...
Pochwała przyjaźni i hartu ducha w opowiadaniu ˝Stary człowiek i morze˝ (plansza 14)
...
Walka wydobywa z człowieka to, co najlepsze - wymowa moralna opowiadania ˝Stary człowiek i morze˝ E. Hemingwaya (plansza 3)
...
|
|
|
|