Tatra T4 – oznaczenie
tramwaju
wytwarzanego w różnych odmianach w latach
1967
-
1986
w zakładach
ČKD
w
Pradze
w
Czechosłowacji
.
Konstrukcja
Tramwaj T4 jest wersją wozu
T3
o węższym pudle (2200 mm zamiast 2500 mm). Modyfikacje dotyczą też wyposażenia elektrycznego, podwozia i możliwości stosowania wagonów doczepnych (B4).
T4 to jednokierunkowy wóz konstrukcji stalowej, wyposażony w troje drzwi składanych harmonijkowo, wysokopodłogowy. Wagony doczepne B4 nie posiadają kabiny motorniczego (na jej miejscu umieszczono dodatkowe miejsca siedzące).
Produkowane odmiany
T4D
Wozy T4D eksportowane były do
NRD
i eksploatowane w
Dreźnie
,
Halle
,
Lipsku
i
Magdeburgu
. Ogółem dostarczono 1766 wagonów silnikowych. Wagony doczepne typu B4D, dostarczone w ilości 789 sztuk, posiadały zamiast kabiny motorniczego dwa dodatkowe miejsca. Tramwaje T4D eksploatowane były w NRD w składach dwu (wagon silnikowy i doczepny) oraz trójwagonowych (dwa wagony silnikowe i jeden doczepny – tzw. Großzug).
Po
zjednoczeniu Niemiec
w
1990
rozpoczęto modernizacje wagonów typu T4. W obecnej chwili niezmodernizowane wagony eksploatowane są wyłącznie w Lipsku, a w pozostałych miastach zmodyfikowane wagony otrzymały nowe oznaczenia: T4D-C (Halle), T4D-M (Lipsk i Magdeburg) i T4D-MT (Drezno). Przewoźnicy niemieccy wycofują stopniowo wagony tego typu i zastępują je taborem niskopodłogowym, a wyeksploatowane wagony znajdują nabywców poza granicami Niemiec. W ten sposób Magdeburg sprzedał część swego taboru wozów T4D do
rumuńskiego
miasta
Oradea
, wozy z Halle eksploatowane są w
Kaliningradzie
i
Jassy
, a wagony z Lipska i Drezna eksploatowane są w
Pjongjangu
w
Korei Północnej
i
Rostowie nad Donem
w
Rosji
.
Wagony Tatra T4D i B4D w Lipsku
Historia wagonów T4D i B4D w Lipsku rozpoczyna się w roku
1969
, kiedy to dostarczono pierwszy wagon Tatra T4D. Równolegle z dostarczaniem wozów T4D dostarczano wagony B4D. Rozpoczęły one kursowanie w następujących konfiguracjach:
W późniejszych latach podjęto się ich modernizacji. Zmodernizowano kabinę motorniczego, wymieniono reflektory, wyremontowano wnętrze a w niektórych wagonach zakryto wózki. Przystosowano je również do ciągnięcia doczep niskopodłogowych typu NB4. Po dostarczeniu tramwajów NB4 część wagonów sprzedano do
Rumunii
oraz do
Korei Północnej
.
Równolegle z przyjazdem tramwajów T4D dostarczono wozy Tatra B4D. Kursowały one jako 2 lub 3 wagon w składzie. Te wagony również poddano modernizacji wstawiając część niskopodłogową, co doprowadziło do wydłużenia tramwaju. Tak zmodernizowane wagony oznaczono jako typ B4D-NF.
T4SU
Wersja T4SU dla
ZSRR
posiadała zamkniętą kabinę motorniczego. W latach
1977
–
1979
sprowadzono 431 wagonów silnikowych dla miast
Kaliningrad
,
Lipawa
,
Lwów
,
Żytomierz
,
Tallinn
i
Winnica
. Nie wprowadzono wagonów doczepnych.
T4R
Przeznaczona dla
Rumunii
wersja T4R nie różniła się zasadniczo od wersji T4SU. W latach
1973
–
1981
sprowadzono 321 wagonów silnikowych dla miast
Arad
,
Braiła
,
Bukareszt
,
Gałacz
i
Jassy
.
T4YU
Wersja T4YU przeznaczona została dla
Jugosławii
. Dwa prototypowe wagony zostały wyprodukowane w roku
1967
dla
Belgradu
. Po krótkiej eksploatacji w tym mieście jeden wrócił jednak do
Pragi
, gdzie eksploatowany jest do dziś jako wóz wycieczkowy, a drugi przebudowany został na doczepny i sprzedany do Halle. W
Zagrzebiu
(obecnie
Chorwacja
) eksploatuje się do dziś wagony T4YU oraz doczepy B4YU. W latach
1972
–
1983
sprowadzono 117 wagonów silnikowych i 85 doczepnych.
Miasta, w których eksploatowane są wagony Tatra T4
Potrójny skład zmodernizowanych wagonów T4D-M w Lipsku
Zobacz też