Flash mob w
Toronto
– walka na poduszki
Flash mob (
ang.
dosł. błyskawiczny tłum) – określenie, którym przyjęło się nazywać sztuczny
tłum
ludzi gromadzących się niespodziewanie w miejscu publicznym w celu przeprowadzenia krótkotrwałego zdarzenia, zazwyczaj zaskakującego dla przypadkowych świadków.
W akcji uczestniczą nieznani sobie ludzie znający jedynie jej termin i planowane działanie. Zazwyczaj akcje takie organizowane są za pośrednictwem
Internetu
lub
SMSów
.
Historia
Pomysł zorganizowania flash mobów narodził się w
Nowym Jorku
, pierwszą akcję tego typu zaplanowała na początku
2003
roku osoba lub organizacja określająca się jako Mob Project. Zabawa polegała na zgromadzeniu się w sklepie Macy’s i dopytywaniu się sprzedawców o dywanik miłości dla komuny. Kolejne akcje polegały na oddawaniu pokłonów ogromnej figurce pluszowego
dinozaura
ustawionej w jednym ze sklepów z zabawkami na
Times Square
, klaskaniu wewnątrz ekskluzywnego hotelu albo obserwacji fikcyjnego przedstawienia. Uczestniczyły w niej setki osób. Pomysł na flash mob szybko rozpowszechnił się w innych miejscach świata, także w
Polsce
. W pierwszą rocznicę powstania ruchu flash mob odbył się tak zwany Drugi Globalny Flash Mob, którego scenariusz nawiązywał do nowojorskiego dywanika miłości dla komuny.
Najbardziej znane organizacje organizujące flash moby to: Global Flash Mob Committee, Mob Project (Nowy Jork,
USA
), SydMob (
Sydney
,
Australia
), Fmob RU (
Rosja
), Warszawski Front Abstrakcyjny (
Warszawa
), FLOB (różne miasta Polski).
W Polsce
Największą polską grupą flashmobową, a zarazem jedną z największych na świecie, jest Warszawski Front Abstrakcyjny, który od 2003 roku zrealizował kilkadziesiąt akcji[]. Inną dużą i dobrze znaną polską grupą był FLOB, który organizował akcje w różnych miastach Polski. Jednym z pierwszych polskich miast, w którym odbył się flash mob, był Radom, gdzie sześćdziesiąt osób zachwycało się doskonałością bułek z serem.
Największy []flash mob w Polsce zorganizowany został
12 maja
2007
roku w
poznańskim
CH Stary Browar
przez grupę POGO. Wiele młodych ludzi spontanicznie zebrało się i punktualnie o godzinie czternastej, ku zaskoczeniu bardzo licznej „publiczności”, przez trzy minuty strzelało do siebie z wyimaginowanych pistoletów i padało na posadzkę.
Inną grupą jest FML (Flash Mob Lębork), w skład której wchodzą głównie mieszkańcy
Lęborka
. Już w ciągu pierwszego dnia istnienia grupa zdobyła zaufanie setek ludzi, którzy zgromadzili się na miejscu akcji.[]
Aspekty komercyjne
Wielkie firmy zapragnęły wykorzystać flash mob do celów reklamowych. Jest to sprzeczne z ideologią flash mobu, która mówi, że akcje odbywają się dla czystej przyjemności i nie mogą mieć żadnego innego celu. Przykładem polskich firm, które próbowały wykorzystać flash mob jako reklamę, są
Platforma Mediowa Point Group
,
Gazeta Wyborcza
oraz
Play
.
Powiązania
Flash moby stały się inspiracją dla wielu innych nurtów projektów miejskich, takich jak amerykański Street Wars, australijski
Free Hugs
,
Zombie walk
czy polski Urban Playground.