Po rozpoznaniu cech określonego
antygenu przez
limfocyty T-pomocnicze dochodzi do wydzielania specjalnych białek –
interleukin – które pobudzają określone
limfocyty B, które następnie powiększają się poprzez wielokrotny podział
mitotyczny. Prowadzi to do powstania
szczepu jednakowych
plazmocytów, czyli komórek plazmatycznych zdolnych do produkcji tylko jednego rodzaju
przeciwciała. Cząsteczki przeciwciała są wprowadzane do krwi lub
limfy i wędrują do miejsca zakażenia, a następnie w specyficzny sposób łączą się z konkretnym antygenem, co powoduje powstanie
kompleksu antygen-przeciwciało, który uruchamia kolejne procesy. Specjalne
enzymy osocza rozpoznają i niszczą kompleks. Kompleksy pobudzają do działania
makrofagi. Czasem powstanie kompleksu sprawia, że staje się on nieczynny.