Radioterapia jest drugą pod względem skuteczności metodą leczenia
nowotworów złośliwych, która polega na działaniu
promieniowaniem jonizującym. Stosuje się tu np.
promienie gamma,
rentgenowskie,
kobaltu,
radu i
jodu. Źródło promieniowania umieszcza się we wnętrzu
guza lub w jego otoczeniu, czyli może być wewnętrzne (
brachyterapia) lub zewnętrzne (
teleradioterapia). Stosuje się także
izotopy promieniotwórcze dożylne lub doustne.
Chemioterapia odnosi się do stosowania środków chemicznych
cytostatycznych, czyli hamujących rozwój nowotworu. Należą do nich m.in. otrzymywane z roślin i grzybów
antybiotyki przeciwnowotworowe. Stosuje się również
trucizny, które nie pozwalają
komórkom na podział poprzez wprowadzenie
inhibitorów syntezy białek lub soli
metali ciężkich (np.
cis-platyna). Wadą środków cytostatycznych jest to, że działają zarówno na komórki nowotworowe, jak i na na te zdrowe. Tak więc przy chemioterapii stosuje się także leczenie wspomagające, które zapobiega i leczy niepożądane skutki wywołane cytostatykami.