Kilka lat przed śmiercią Bolesława Krzywoustego (1138 r.) został opracowany statut dokładnie regulujący kwestię następstwa tronu. Sam dokument nie zachował się, lecz o jego treści informują późniejsze teksty. Władca wprowadził tzw. zasadę senioratu, znaną już wcześniej w Czechach i na Rusi, która ustanowiła dzielnice dziedziczne będące podstawą utrzymania synów władcy i ich następców. Tak więc władzę wierzchnią sprawowałby najstarszy z rodu, zwany princepsem lub seniorem, który reprezentowałby państwo za granicą, zawierałby kontrakty, przeprowadzałby inwestyturę władz kościelnych oraz wypowiadałby i prowadziłby wojny, oraz władałby dzielnicą senioralną (zwana również pryncypacką), która miała przechodzić we władania najstarszego członka rodu i miała pozostać nienaruszona.