Gdy w latach 3-8 tys. lat p.n.e. nastąpiła rewolucja agrarna (rolnicza), znacznie wzrosła liczba ludności. Rewolucja ta spowodowała, że zaczęto prowadzić osiadły tryb życia oraz zajęto się uprawą roli i hodowlą, co następnie przyniosło nadwyżki żywności, dzięki którym nastąpił wzrost demograficzny. Zasiedlano głównie obszary podzwrotnikowe, ludność skupiała się wokół rzek i zbiorników wodnych oraz na dolinach. W tamtych czasach największe skupiska ludzi znajdowały się w Mezopotamii, Chinach, Indiach oraz Egipcie, co sprzyjało powstawaniu pierwszych cywilizacji. Następnie zaczęto osadzać się wokół słabo zaludnionego obszaru Morza Śródziemnego. Na początku pierwszego tysiąclecia szacunkowa liczba ludności wynosiła 300 mln.