Porostnicowe i
jungermaniowe to
mszaki niemające klasycznego
splątka. Czasami występuje nitkowaty twór niewiele większy od
zarodnika, ale zawsze wyrasta z niego tylko jeden
gametofit. Mają najczęściej jednokomórkowe
chwytniki.
Zarodnie nie są chronione czepkiem. Bardzo charakterystyczne jest dla nich występowanie w
sporangiach wyspecjalizowanych martwych i wydłużonych
komórek (
sprężyc). Dzięki spiralnym zgrubieniom ściany sprężyce reagują na wilgotność powietrza dość gwałtownym wyginaniem, co powoduje wyrzucenie zarodników z zarodni. Porostnicowe mają spłaszczone,
dwupienne, plechokształtne gametofity o skomplikowanej budowie wewnętrznej. Ich
gametangia są umieszczone na wzniesionych
plemniostanach lub
rodniostanach.
Sporofity są tu bardzo małe, czasami ograniczone do samej zarodni. Najpospolitszym przedstawicielem porostnicowych w naszej
florze jest
porostnica wielokształtna występująca na wilgotnych łąkach i cienistych lasach.