To była nauka Kanta o „dwóch pniach poznania", stanowiąca wielką syntezę racjonalizmu i empiryzmu.
W każdym poznaniu przedmiotowym spotykają się dwa czynniki i oba są równouprawnione, bo oba są równie niezbędne. Dało mu to do ręki kryterium pewności poznania, w postaci wzajemnej kontroli władz umysłu. Nie możemy wprawdzie wyjść poza nasze przedstawienia i porównać ich z rzeczami, ale mamy dwa rodzaje przedstawień, zmysłowe i racjonalne, wyobrażenia i pojęcia, które możemy porównywać, one kontrolują się wzajemnie i przez tę kontrolę dają gwarancję prawdy.