Empiryzm nie może uznać wiedzy, która by była aprioryczna, a zarazem syntetyczna, tj. takiej, która by nie była oparta na doświadczeniu, a mimo to zwiększała wiedzę o rzeczywistości.
Dla empiryzmu wiedeńczyków logika i matematyka były wprawdzie aprioryczne, ale za to nie syntetyczne. Były całkowicie i wyłącznie tylko analizą. Nie zawierały żadnych odrębnych, nowych prawd, lecz tylko wskazówki, jak można znane prawdy przekształcać, wedle jakich reguł można im nadawać inną postać.
