Verheiratete Frauen hingegen verbargen unter einer Haube oder einen Schleier die verführerische Haarpracht.
Mężatki natomiast ukrywały uwodzicielskie piękno włosów pod czepkiem lub welonem.
Bis ins 14. Jahrhundert trugen die Männer des Mittelalters langes, lockiges oder gewelltes Haar, das bis zu den Schultern reichte. Erst später wurden etwas kürzere Haare bei den Männern beliebt. Nur Mädchen und unverheiratete Frauen trugen ihr Haar offen oder als geflochtene Zöpfe.
Aż do XIV wieku średniowieczni mężczyźni nosili długie, kręcone lub falowane włosy, które sięgały aż do ramion. Dopiero później nieco krótsze włosy stały się popularne wśród mężczyzn. Tylko dziewczęta i niezamężne kobiety nosiły luźne fryzury lub włosy zaplecione
w warkocze.
