W krajach zachodniej Europy zachwiała się struktura społeczeństwa oparta na systemie lennym. Przyczyniła się do tego m. in. epidemiadżumy zwana „czarną śmiercią”, która zaatakowała Europę w połowie XIV w. Zmarła wówczas jedna trzecia ludności kontynentu, czego skutkiem był brak ludzi do uprawy roli. Przyczyniło się to do spadku dochodów rycerstwa żyjącego z pracy chłopów. Niektórzy chłopi uniezależniali się, odchodząc od właścicieli i przenosili się do miast. W tej sytuacji zmieniono zasady pracy ludności wiejskiej(część chłopów zwolniono z odrabiania pańszczyzny i składania danin,musieli jednak płacić właścicielowi czynsz).