Saddam Hussajn, właściwie Saddam Hussajn Abd al-Madżid al-Tikriti
Irak i obszar Zatoki Perskiej stały się terenem konfliktu, od kiedy władzę przejął tam w 1979 roku Saddam Husajn dążący do budowy imperium. Efektem tych ambicji była wojna iracko–irańska w latach 1980 – 1988, a następnie atak na Kuwejt w 1990 roku.
Ta druga wojna zakończyła się interwencją sił międzynarodowych („Pustynna Burza”), które zmusiły wojska irackie do opuszczenia Kuwejtu.
Zamiast namacalnych korzyści w wyniku interwencji nastąpiło osłabienie infrastruktury państwa, wybuchło powstanie Kurdów na północy i Szyitów na południu kraju (ostatecznie stłumione). Po tej wojnie na mocy mandatu ONZ iracki przemysł został poddany międzynarodowej kontroli.
Pod koniec lat 90 – tych reżim Husajna zerwał współpracę z ONZ. Dodatkowo po ogłoszeniu wojny z terroryzmem dyktator został oskarżony przez USA o wspieranie międzynarodowego terroryzmu i produkcję broni masowej zagłady, co stało się pretekstem do kolejnej interwencji.