Między biskupamiZachodu i Wschodurodziły się konflikty dotyczące najważniejszych prawd wiary. W kościelebizantyjskim, ze względu na bogatą kulturę grecką (zwłaszcza w dziedziniefilozofii), istniało wielu teologów oraz kaznodziejów. Rzesze wyznawców dyskutowały na temat religii, zarówno wykształceni (zwłaszcza mieszkańcy Konstantynopola) jak i jarmarczne przekupki, co przyczyniało się do powstawania nowych wniosków oraz różnych interpretacji, które mogły znaleźć swoich zwolenników. Głosiciele nowych poglądów i sprzecznych z naukami Kościoła traktowani byli przez niego jako heretycy, którzy mimo to znajdowali poparcie wśród części społeczeństwa.