Stan chłopski nie posiadał przywilejów, jedynie prawa, które posiadały wsie zakładane na prawach niemieckich, jednak większość chłopów posiadała na własność ziemię i była wolna. Władca pozwalał korzystać rycerzom i Kościołowi z należących się księciu świadczeń do ziemi z chwilą nadawania im majątków ziemskich. W ten sposób chłopi zaczęli tracić swoje prawa i przechodzić spod władzy monarchy pod zwierzchnictwoduchownych lub możnych świeckich.