Pod cienką skorupą ziemską kryje się tzw. płaszcz ziemski- płynny materiał skalny, który znajduje się w ciągłym, bardzo powolnym ruchu. Na tym właśnie płaszczu leżą, a właściwie pływają po nim, ogromne płyty tektoniczne, których częścią są kontynenty. Płyty te poruszając się (również w niezwykle powolnym tempie) trą o siebie, zachodzą na siebie od spodu, od góry lub oddalają się. Tu kryje się tajemnica ponad 90 procent wszystkich trzęsień ziemi. Występują one bowiem w pobliżu granic (uskoków) pomiędzy tymi płytami.
Powierzchnia płyt tektonicznych jest niezwykle twarda i nierówna. Płyty ocierając się o siebie powodują powstawanie ogromnych sił, które w postaci naprężeń gromadzą się w skałach. Kiedy takie naprężenia w uskoku przekroczą pewien punkt krytyczny i przewyższą siłę tarcia, która powstrzymuje płyty przed poruszaniem się, dochodzi do nagłego i gwałtownego uwolnienia sił nagromadzonych w skałach. Skorupa ziemska zaczyna drżeć i falować. My odczuwamy to jako trzęsienie ziemi.