okop
okop - polowa fortyfikacja ziemna, obronna lub oblężnicza, w postaci wykopu o głębokości chroniącej przed ostrzałem nieprzyjaciela na wprost, redukująca przy okazji skutki ostrzału od góry i bombardowań, usytuowana na froncie walk, służąca głównie do prowadzenia ognia z broni osobistej i zespołowej oraz obserwacji przedpola. Czasami własne okopy (punktowe) może mieć również sprzęt ciężki operujący (np. czołgi) bezpośrednio na froncie, aczkolwiek na współczesnym teatrze walk, charakteryzującym się mobilnością sprzętu, stosowane jest to coraz rzadziej.
Najczęściej okopy są długimi wąskimi rowami ziemnymi, z urobkiem odkładanym głównie od strony nieprzyjaciela. Jeśli okopy mają spełniać funkcje obronne, ich przedpole może być dodatkowo chronione zasiekami, polami minowymi itp., a same okopy, jeśli to możliwe, są umiejscawiane na skraju innych przeszkód terenowych (np. na skraju rzek, bagien) oraz na linii naturalnych osłon (ściana lasu, szczyt stromizny, zabudowania). Ściany okopów mogą być wzmacniane np. workami z piaskiem, deskami pochodzącymi ze skrzyń, w których znajdowało się dostarczone na linię walk wyposażenie oddziałów lub amunicja. Okopy powinny posiadać umocnione dodatkowo stanowiska strzeleckie i obserwacyjne, a w przypadku przeciągających się walk pozycyjnych również dodatkowo osłonięte (w tym także od góry) stanowiska bezpośredniego dowodzenia, punkty medyczne itp., a nawet miejsca bytowania żołnierzy. Dużym problemem zarówno przy kopaniu jak i późniejszym wykorzystywaniu okopów jest ich odwodnienie zarówno w konsekwencji opadów jak i podsiąkających wód podskórnych. W przypadku walk ofensywnych lub oblężniczych okopy powinny posiadać również miejsca ułatwionego wyjścia żołnierzy do ataku.
Linia okopów powinna mieć postać linii łamanej dla ograniczenia skutków ostrzału od góry i bombardowań. W przypadku zaawansowanych fortyfikacji (niedoraźnych), do okopów kopie się dodatkowe rowy komunikacyjne, czyli transzeje.
Inne hasła zawierające informacje o "okop":
Orzysz (jezioro)
Pojawiają sie
borówki
,
jeżyny
,
mchy
, a jesienią
grzyby
. W lesie napotkać można
okopy
z czasów
II wojny światowej
. Wzdłuż Jeziora Wierzbińskiego, na jego południowym ...
Hełm
na początku
I wojny światowej
, kiedy na froncie zachodnim żołnierze zalegli w
okopach
wojny pozycyjnej, narażeni na częsty ostrzał artylerii i
moździerzy
. Przystąpiono wówczas ...
1917
I wojna światowa: ponad 30 tys. francuskich żołnierzy odmówiło udania się do
okopów
w miejscowości Missy-aux-Bois na północy Francji.
1 czerwca
– I wojna światowa: ...
Bitwa pod Lenino
pokonali rzekę i gdy podeszli na 200 - 300 m od niemieckich okopów, spotkał ich morderczy ogień broni maszynowej i moździerzy. Część pododdziałów okopała ...
Broń chemiczna
zagłębienia terenu i wolniej się z nich ulatniał, skutecznie eliminując żołnierzy w okopach i ukrywających się. Haber opracował też technologię zastosowania tego gazu. Kilka ...
Wojna pozycyjna
pozycyjna -
wojna
, podczas której obie walczące strony zajmują silnie umocnione pozycje (
okopy
,
zasieki
). Między walczącymi stronami znajduje się tzw.
ziemia niczyja
, nad którą ...
I wojna światowa
Ogólna charakterystyka wojny10.1 I wojna światowa jako wojna pozycyjna10.2 System obronny10.3 Konstrukcja okopów10.4 Wykorzystanie ukształtowania terenu10.5 Życie w okopach10.6 Śmierć w okopach10.7 Uzbrojenie10.7.1 Broń ...
Upadek Konstantynopola
walki w razie konieczności.By przeszkodzić wypadom Bizantyjczyków Turcy wykopali przed swoimi pozycjami okop, a nad nim wznieśli wał ziemny z częstokołem. Flota turecka miała ...
Wałbrzych
góra".Palisadowy gród wałbrzyski, z wałem dochodzącym do 8 m wysokości, był słowiańskim
okopem pierścieniowym
. Miał 44 m długości i 32,5 m szerokości. W jego ...
Bunt Armii Francuskiej (1917)
dezercje te przekształciły się ostatecznie w
bunt
żołnierzy. 30 000 żołnierzy opuściło
okopy
i powróciło na tyły frontu. Bunt objął pozostałe jednostki, w tym ...
Inne lekcje zawierające informacje o "okop":
202 Europa w I wojnie światowej (plansza 7)
...
202 Europa w I wojnie światowej (plansza 6)
...
|