Dom, w którym urodził się Picasso
Pablo Picasso hiszp. Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruíz y Picasso[1] (ur.
25 października
1881
w
Maladze
w
Hiszpanii
, zm.
8 kwietnia
1973
w
Mougins
we
Francji
) - malarz, rzeźbiarz, grafik i ceramik, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i
Georges Braque
są twórcami nurtu malarstwa zwanego
kubizmem
.
Życiorys
Talent Picassa został odkryty przez jego ojca, znakomitego rysownika. Następnie Pablo kształcił się w Hiszpanii, później w Paryżu (1900-1902), gdzie znaczny wpływ na jego twórczość miało zetknięcie z
postimpresjonistami
(m.in.
Henrim de Toulouse-Lautrekiem
, który miał duży wpływ na jego twórczość sprzed 1901 roku). Prace Picassa z lat 1901-1904 określa się jako okres błękitny. Były to dzieła utrzymane w kolorycie
melancholijnym
, ukazujące tematykę i postaci osób biednych (Życie, Stary gitarzysta, Dwie siostry, Prasowaczka). Jego pracownia mieściła się przy ulicy La Boètie.
Po tym okresie twórczość Picassa weszła w okres różowy, między innymi sceny z życia cyrkowców (Dziewczyna na kuli, Kuglarze, Toaleta, Rodzina arlekina).
Od 1907 Picasso pod wpływem
Paula Cézanne'a
oraz sztuki iberyjskiej i afrykańskiej rozpoczął twórcze eksperymenty z geometryzacją i uproszczeniem formy, które dały początek kubizmowi (
Panny z Avignon
, Portret Gertrudy Stein). W dalszym okresie po współpracy z Georges’em Brakiem skrystalizowały się zasady kubizmu analitycznego, hermetycznego i syntetycznego.
Za manifest kubizmu uważana bywa premiera utworu scenicznego Parady do libretta
Jean Cocteau
, do którego muzykę napisał
Erik Satie
, a scenografię zaprojektował Picasso. Wystawiony został w 1917 przez "Balety Rosyjskie"
Siergieja Diagilewa
.
Następne lata charakteryzowały ciągłe poszukiwania twórcze. Gdy wybuchła
wojna domowa w Hiszpanii
opowiedział się po stronie republikańskiej, a w 1937 za 200 tys. peset namalował słynną
Guernicę
, obraz wystawiony w Pawilonie Hiszpanii na Wystawie Światowej w Paryżu. Okres
II wojny światowej
spędził w Paryżu, w 1944 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, a po wojnie zaangażował się po stronie ruchów
lewicowych
i
pokojowych
.
Między innymi wziął udział w Kongresie we
Wrocławiu
w 1948 oraz namalował obrazy antywojenne (Masakra w Korei, Wojna, Pokój). Okres twórczości powojennej Picassa jest bardzo bogaty, różnorodny i nie poddający się klasyfikacji. Na tle sztuki XX wieku osobowość twórcza Picassa miała olbrzymi wpływ na każdą dziedzinę współczesnej plastyki. Jego córką jest
Paloma Picasso
.
Przypisy
- ↑ Picasso było panieńskim nazwiskiem matki malarza. Zgodnie z hiszpańskim zwyczajem Pablo powinien przyjąć nazwiska obojga rodziców (Pablo Picasso y Ruiz; tak też podpisywał niektóre wczesne prace).
Linki zewnętrzne