Pasmo Brzanki, nazywane także Pasmem Brzanki i Liwocza - pasmo górskie na Pogórzu Ciężkowickim , pomiędzy dolinami Białej dunajcowej i Wisłoki . Najwyższymi wzniesieniami Pasma Brzanki są Liwocz (562 m n.p.m.) - jednocześnie najwyższy szczyt Pogórza Ciężkowickiego i Brzanka (534 m n.p.m.).

Pasmo Brzanki rozpoczyna się na zachodzie w okolicy wsi Lubaszowa i Siedliska koło Tuchowa ( przysiółek Zabiele) i ciągnie równoleżnikowo poprzez wzniesienia: Morgi (453 m n.p.m.), z odgałęzieniem na południe w postaci grzbietu Nosalowej (365 m n.p.m.), Brzankę, Ostry Kamień (527 m n.p.m.), Kamionkę (517 m n.p.m.), Gilową Górę (506 m n.p.m.), Wisową (409 m n.p.m.), Rysowany Kamień (427 m n.p.m.), Mały Liwocz (463 m n.p.m.) i Liwocz aż do miejscowości Kołaczyce w dolinie Wisłoki na wschodzie.

53,5% Pasma Brzanki zajmują lasy^[1]. W dolnych częściach dominują lasy mieszane sosnowo - dębowe , z domieszką jodły i buku . Na szczytach najwyższych wzniesień wykształcił się zespół roślinny żyznej buczyny karpackiej .

W 1995 roku Pasmo Brzanki zostało objęte ochroną pod postacią Parku Krajobrazowego .

Pasmo Brzanki pokryte jest siecią znakowanych szlaków turystycznych :

• Siedliska – Nosalowa – Brzanka – Ostry Kamień – Gilowa Góra – Liwocz – Kołaczyce;
• Tarnów – Tuchów – Brzanka – Rzepiennik Strzyżewski – Ciężkowice ;
• Gromnik – Golanka – Nosalowa;
• Lubaszowa – Polana Morgi;
• Ryglice – Ostry Kamień;
• Wisowa – Żurowa ;
• Jabłonica – Liwocz^[2].

Poniżej wierzchołka Brzanki znajduje się schronisko turystyczne : Bacówka na Brzance , zbudowane w 1981 roku jako schronisko turystyki kwalifikowanej przez PTTK . Obecnie bacówka znajduje się w rękach prywatnych.

Przypisy

Bibliografia