Podłoże reformy Kościoła katolickiego. Sobór w Trydencie
Reformacja doprowadziła do tego, że w Kościele zrodziła się potrzeba uporządkowania kwestii teologicznych oraz zmiany w zakresie dyscypliny i wykształcenia duchownych. Zmiany te miały przywrócić dominującą pozycję katolicyzmu w społeczeństwie i stworzyć ideologiczne podstawy do walki z reformacją, co trwało od XVI do końca XVIII w. i nazwane zostało kontrreformacją. Proces reform wewnętrznych Kościoła rozpoczął papież Hadrian VI, następnie przemiany były kontynuowane przez jego następców – Pawła III i Pawła IV, którzy uznawani są za reformatorów Kościoła.
