Połączeniu obu państw przeciwstawiała się część książąt litewskich dowodzona przez brata stryjecznego Władysława Jagiełły – Witolda – który wszczął wojnę z królem. W 1392 r. w Ostrowie Lubelskim podpisano ugodę, która dawała Witoldowi namiestnictwo nad Litwą, lecz jego dążenie do uniezależnienia się od Jagiełły przekreśliła przegrana z Tatarami nad rzeką Worsklą (lewy dopływ Dniepru) w 1399 r. Litwa była w trudnej sytuacji, gdyż nie była w stanie walczyć jednocześnie z Krzyżakami, Moskwą i Tatarami. W 1401 r. w Wilnie i Radomiu zawarto polsko-litewską ugodę, zwaną unią wileńsko-radomską. Na podstawie tej ugody Litwie zagwarantowano odrębność państwową, a Witold stał się dożywotnio wielkim księciem litewskim, który następnie złożył hołd Władysławowi Jagielle jako monarsze zwierzchniemu, wskutek czego państwem litewskim, dosyć zgodnie, rządziło dwóch władców.
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).