Zwyczaje polskie głosiły, że królestwo jest niepodzielne, a władzę nad nim przejmował najstarszy syn władcy. Mieszko II nie był najstarszy, jednak ojciec wybrał go, ponieważ był jego najukochańszym synem. Bracia, pozbawieni prawa do tronu, zaczęli szukać pomocy za granicą. Bezprym (najstarszy) udał się na Ruś, a Otton (najmłodszy) do Niemiec i zorganizowali atak na Polskę z dwóch stron, który przyniósł zwycięstwo im i ich sprzymierzeńcom. Mieszko II musiał uciekać z kraju, udając się na dwór czeski, a tam został uwięziony i okaleczony. Państwo opuściła także jego żona – Rycheza – i syn – Kazimierz. Władcą został Bezprym, którego rządy zakończyły się szybko – został zamordowany.