Dryf kontynentów według Alfreda Wegenera
Alfred Wegener (1880-1930) był z wykształcenia
meteorologiem. Od początku swojej kariery naukowej prowadził badania na
Grenlandii. Dostrzegał więcej związków między
kontynentami i ich cech wspólnych niż którykolwiek badacz w jego czasach. W roku 1912 przedstawił
hipotezę dryfu kontynentów. Wegener przyjął, że w przeszłości lądy tworzyły jeden wielki kontynent zwany
Pangeą –
Wszechziemią, który następnie uległ rozerwaniu. W hipotezie zawarł argumenty
topograficzne (zbieżność zarysów kontynentów),
geologiczne (podobieństwo, a nawet tożsamość skał budujących oddalone kontynenty,
paleontologiczne (występowanie w przeszłości geologicznej na obszarze odległych dzisiaj kontynentów tych samych gatunków roślin i zwierząt).