Redukcja połowy układu rozrodczego i pojedyncze znoszenie jaj to kolejne przystosowanie zmniejszające ciężar ciała w związku z lataniem. Większość tak zwanego zniesienia (lęgu) nie przekracza zwykle kilku jaj. Mniejszą płodność matki kompensuje intensywną opieką rodzicielską. Zwykle jaja są wysiadywane (przez jedno lub oboje rodziców), ale na przykład australijskienogale budują kopce lęgowe, w których temperaturę inkubacji zapewnia butwienie liści. Zależnie od stopnia rozwoju i samodzielności piskląt po wykluciu rozróżnia się gniazdowniki oraz zagniazdowniki. Zagniazdowniki wkrótce po wykluciu potrafią samodzielnie chodzić (choć nie latać) i opuszczają gniazdo, zwykle towarzysząc jednemu z rodziców. Gniazdowniki są natomiast bezradne i pozostają w gnieździe, długo dokarmiane przez rodziców.
