|
|
Blaise Pascal (1623-1662)
|
Pascal stawiał wiedzy te same wymagania, co Kartezjusz i tak jak on uważał geometrię za wzór wiedzy.
Przekonał się jednak, że geometria nie da się stosować do rozwiązywania zagadnień etycznych i religijnych. Przy ich rozwiązywaniu kryteria kartezjańskie - jasność i wyraźność - nie dają się stosować.
Bezradność racjonalnej metody w sprawach istotnych i życiowo doniosłych, przeżył jako wewnętrzną tragedię.
Kiedy Kartezjusz zajmował się sprawami czysto teoretycznymi, Pascalowi chodziło o sprawy doniosłe praktycznie, o szczęście i zbawienie duszy. Podobnie jak Kartezjusz, nie rozróżniał wiedzy teoretycznej i praktycznej, więc przekonanie o nieskuteczności wiedzy praktycznej rozciągał na teoretyczną. Stąd wynikło potępienie wszelkiej wiedzy:
wiedza jest tylko „próżnością" i „szaleństwem".
