|
Postawy ludzkie
Nietzsche przeciwstawił dwie zasadnicze ludzkie postawy, symbol jednej widział w Apollinie, drugiej w Dionizosie.
Postawa apollińska ceni to, co jasne, przejrzyste, opanowane, zrównoważone, zamknięte, doskonałe, harmonijne.
Postawa dionizyjska ceni przede wszystkim pełnię i płodność życia, jego pęd, który znosi wszystkie granice, obala wszystkie prawa, rozbija wszystkie harmonie, dla którego dynamika jest ważniejsza od doskonałości.
Sam stał po stronie postawy dionizyjskiej. Wywodził, że w niej miało źródło wszystko, co w dziejach było wielkie, potężne, twórcze. Nawet grecka kultura, wydająca się tak bardzo apollińska, była w swej osnowie dionizyjska.
Dionizos był dla niego symbolem życia jako najwyższego dobra, a Bóg na krzyżu symbolem ofiary z życia dla innych dóbr. On sam był sercem po tamtej stronie: był wrogiem religii i chrześcijaństwa.
|
