Był współtwórcą zapoczątkowanego na przełomie XIX i XX w. odrodzenia tomizmu, uprawiał filozofię otwartą, a za taką uważał filozofię klasyczną w wydaniu Tomasza z Akwinu.
Otwarty był na dyskusję ze współczesnymi kierunkami – egzystencjalizmem, fenomenologią oraz naukami szczegółowymi.
Reprezentował tomizm egzystencjalny, uważał, że „metafizyka tomistyczna jest metafizyką egzystencjalną, […] jest i pozostanie mądrością, która kroczy drogą intelektualną, zgodnie z wymaganiami rozumu i właściwej sobie intuicyjności”.