Lekcja: "122. Czynniki wpływające na wzrost i rozwój roślin"
Rośliny epigeiczne i hipogeiczne
Żołądź (owoc dębu)Autor: Selso
Rośliny epigeiczne (kiełkujące nadziemnie) charakteryzują się tym, że liścienie są wynoszone ponad powierzchnię gleby dzięki wydłużaniu się hipokotylu (podliścieniowa część zarodka). Później liścienie fotysyntetyzują (zielenieją), a znajdujący się między nimi pączek zarodkowy przekształca się w łodygę. Do roślin charakteryzujących się epigeicznością zalicza się m.in. fasolę, rzodkiew, cebulę, dynię i rośliny iglaste (np. świerk pospolity). Rośliny hipogeiczne (kiełkujące podziemnie) charakteryzują się wydłużaniem epikotylu (nadliścieniowa część zarodka), który wydostaje się nad powierzchnię gleby, podczas gdy same liścienie pozostają w glebie. Następnie na epikotylu pojawiają się liście, które rozpoczynają procesy fotosyntezy. Do roślin charakteryzujących się higeicznością zalicza się m.in. groch, zboża, dąb i trawy.