Okres drgań wahadła zależy od jego długości (l). Jest proporcjonalny do pierwiastka z jego długości, wyrażonej w metrach.
T ∙ √l
Czas trwania jednego pełnego drgania jest taki sam dla różnych wychyleń (przynajmniej dla niedużych wychyleń).
Prawidłowość tą nazywamy izochronizmem.
Okres drgań wahadła nie zależy od amplitudy.
Ruch wahadła związany jest z działającą na niego siłą grawitacji. Okres tego ruchu zależy więc także od wartości przyspieszenia grawitacyjnego g.
Legenda głosi, że Galileusz obserwował rozkołysany świecznik w katedrze w Pizie. Kolejne wahania świecznika były coraz mniejsze. Mierząc czas kolejnych wahań za pomocą własnego pulsu, stwierdził, że mimo malejącej amplitudy czas kolejnych wahnięć był taki sam. Obserwacja ta umożliwiła w połowie XVII wieku stworzenie dokładnych zegarów wahadłowych, które przez ponad dwieście lat były najdokładniejszymi urządzeniami do pomiaru czasu.