Meduzy mają specyficzne, złożone narządy zmysłów, zlokalizowane w regularnych odstępach na brzegu dzwonu. Są to tak zwane ciałka brzeżne (
ropalia). W ich skład wchodzą najczęściej proste narządy światłoczułe (oczka) w postaci skupisk
komórek barwnikowych (czasami otaczających przezroczyste komórki, spełniające rolę
soczewki). Meduzy wyposażone są także w prosty narząd równowagi –
statocystę. Jest to pęcherzyk zbudowany z komórek zaopatrzonych w
wici lub
wypustki plazmatyczne skierowane do środka. Wewnątrz znajduje się grudka
węglanu wapnia (
statolit), która uciska określone wypustki w zależności od położenia zwierzęcia względem źródła
przyciągania grawitacyjnego, czyli środka
Ziemi. Dzięki temu meduza orientuje się, czy płynie w normalnej pozycji (
otworem gębowym do dołu), czy na przykład bokiem lub nawet na wznak i odpowiednio reaguje ruchami dzwonu, dążąc do wyrównania swego położenia.
