Jako filozof głosił zasadę rozdziału między rozumem i wiarą,
doceniał „intuicję serca”, mającą „swoje racje, których nie posiada rozum”.
Przekonanie Pascala o nieprzydatności rozumu w procesie poznawczym stało się podstawą do sformułowania tezy, że człowiek może poznać rzeczy nadprzyrodzone przez serce i wiarę.
Założenie filozoficzne znajdują odzwierciedlenie w jego słynnych
aforyzmach: „Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie by ją posiadać”
„Znajmy więc wartość naszą, jesteśmy czymś, lecz nie jesteśmy wszystkim”
„Dopiero kiedy człowiek zacznie się zastanawiać nad sobą samym, zrozumie
jak bardzo niezdolny jest pojąć inne rzeczy”.
Jest faktem, że gdyby każdy człowiek wiedział, co inni mówią o nim, to na
świecie nie byłoby dwójki przyjaciół”.
