Lekcja: "Groza gór wysokich w poezji Kazimierza Przerwy - Tetmajera"
Jan Nepomucen Głowacki, Łomnica w chmurach, ok. 1845.
Podobnie jest z funkcją postaci orła czy motyla. Mały owad zostaje „przypędzony” w te strony przez wiatr. Motyl spoczywa „u skalnej krawędzi”. Pod nim, w dole, tkwi nieruchomy, głęboki staw. Nie ma tu żadnego życia, poza siedzącym na granitowej skale motylem.
Kazimierz Przerwa – Tetmajer czyniąc motyla, orła, czy wiatr halny bohaterami lirycznymi swoich tatrzańskich utworów, ukazuje to, co się skrywa poza nimi najbardziej znacząco, czyli górską pustkę.
