Kuna domowa, kamionka (Martes foina) –
synantropijny gatunek
niewielkiego
ssaka
drapieżnego
z rodziny
łasicowatych
.
Występowanie i biotop
Występuje w niemal całej
Europie
oraz w strefie klimatu umiarkowanego
Azji
, aż po
Himalaje
i
Chiny
. W Europie jest spotykana od północnej Danii po zachodnią Hiszpanię i – na południe – po Włochy i niektóre wyspy na
Morzu Śródziemnym
i
Egejskim
. W Polsce występuje na całym obszarze kraju, zwykle w okolicach ludzkich siedzib, ruinach, lasach, a także w centrach dużych miast. W stanie
Wisconsin
w USA
zaadaptowała się
do warunków naturalnych mała populacja kun domowych, które zostały tam sprowadzone jako
zwierzęta domowe
.
Charakterystyka
Podobnie jak większość małych łasicowatych charakteryzuje się wydłużonym ciałem i krótkimi nogami. Sierść brązowa, na piersi biała rozwidlona plama; jej rozwidlenia sięgają aż do nasady przednich łap zwierzęcia. Jest to najprostszy sposób odróżnienia kuny domowej od
kuny leśnej
(Martes martes), która wprawdzie też ma łatę na piersi, ale żółtą i nie rozwidloną. W odróżnieniu od kuny leśnej, kuna domowa ma nagie opuszki palców i stóp.
Rozmiary
- długość ciała: 45-53 cm
- długość ogona: 25-30 cm
- masa ciała: 1,1-1,5 kg (samice nieznacznie mniejsze od samców)
Pożywienie
Żywi się
gryzoniami
,
ptakami
i ich
jajami
,
żabami
i
owadami
. Dość duży udział w jej diecie mają
owoce
. W jaskiniach poluje na
nietoperze
. W zabudowaniach gospodarskich tępi
szczury
i
myszy
, wyrządza jednak również szkody wśród drobiu. Na wspólnych stanowiskach konkuruje z
kuną leśną
.
Rozród
Okres
rui
kamionki przypada na lipiec i sierpień,
ciąża przedłużona
trwa długo, nawet 9 miesięcy. Ruja dodatkowa przypada na styczeń i luty. Młode rodzą się ślepe, w liczbie od 2 do 8. Ssą
mleko
ok. 3 miesięcy. Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach.
Długość życia
Kuna domowa żyje średnio 8-10 lat. Jej naturalnymi wrogami są
wilki
,
psy
i
lisy
, a także borsuk.
Podgatunki
Wyróżnia się 11 podgatunków kuny domowej[3]
- M. foina bosniaca Brass, 1911
- M. foina bunites (Bate, 1906)
- M. foina foina (Erxleben, 1777)
- M. foina intermedia (Severtzov, 1873)
- M. foina kozlovi (Severtzov, 1873)
- M. foina mediterranea (Barrett-Hamilton, 1898)
- M. foina milleri Festa, 1914
- M. foina nehringi (Satunin, 1906)
- M. foina rosanowi Martino & Martino, 1917
- M. foina syriaca (Nehring, 1902)
- M. foina toufoeus (
Hodgson
, 1842)
Zobacz też
Przypisy
- ↑
Martes foina
w: Integrated Taxonomic Information System (
ang.
)
- ↑
Martes foina
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.)
Martes foina.
w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (
ang.
) [dostęp 3 września 2009]