Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną. Nornica ruda
Nornica rudaNornica ruda (Myodes glareolus) – gatunek
gryzonia
z licznie reprezentowanej w
Polsce
rodziny
nornikowatych
. OpisJeden z drobniejszych
gryzoni
nornikowatych występujących w Polsce. Średniej wielkości, o wydłużonym ciele i średnim, słabo owłosionym
ogonie
, pokrytym pierścieniowatymi łuskami. Długość
tułowia
do 10 cm, ogona do 5 cm, ciężar ciała ponad 30 g.
Oczy
duże, pyszczek lekko zaostrzony z wąsami, uszy duże szerokie, zaokrąglone, cienkie. Nozdrza różowawe, nieowłosione. Charakteryzuje się szarym ubarwieniem
sierści
futerka grzbietowej strony ciała z odcieniem rudawym, często mocno zaznaczonym. Boki i brzuszna strona ciała jest szara, a ogon zwierzęcia jest dwubarwny.
Siekacze
mają kształt dłutowaty, ciągle rosną, a ostrość zachowują dzięki temu, że
szkliwo
znajduje się jedynie na przedniej ich powierzchni,
zęby trzonowe
o niskich koronach, z trzema rzędami guzków. Buduje system korytarzy tuż pod powierzchnią ziemi lub w gęstym runie. Świetnie wspina się po pniach i gałęziach drzew. Charakterystyka- Występowanie
- Jest jednym z najpospolitszych euroazjatyckich ssaków żyjących na wolności. Występuje w całej
Palearktyce
[1][2]. W Polsce występuje na całym terenie kraju.
- Biotop
- Zamieszkuje prawie wszystkie typy lasów oraz śródpolne zarośla. Najchętniej wybiera wilgotne, porośnięte krzewami
biotopy
. Przebywa w bezpośredniej bliskości kopców, pod olchami oraz leżących pni drzew. W miejscach odsłoniętych przebywa rzadziej. W górach występuje w piętrze
regli
i
kosówki
.
- Tryb życia
- Prowadzi zmierzchowo – nocny tryb życia, ale wychodzi również za dnia w poszukiwaniu pokarmu. Należy do gatunku osiadłego, podziemne korytarze z kryjówkami wykonuje w bezpośredniej bliskości pożywienia i kopców, zwykle pod drzewami oraz leżącymi pniami drzew (możliwość bezpiecznego i szybkiego schronienia się w razie niebezpieczeństwa). Jest ssakiem płochliwym.
- Pożywienie
- jak większość nornikowatych żywi się pokarmem mieszanym - wiosną i latem są to
liście
,
zioła
,
owady
,
larwy
,
nasiona
,
pąki
drzew,
kora
,
porosty
, a czasem pokarm zwierzęcy. Jesienią i zimą żywi się
owocami
, nasionami, nadziemnymi częściami roślin zielonych, a także
kłączami
oraz bezkręgowcami. Przy niedoborze pożywienia żeruje na korze młodych drzew i wówczas jest traktowana jako szkodnik, zwłaszcza w szkółkach leśnych. W razie braku dostatecznej ilości pokarmu ciężarne samice mogą wchłaniać zarodki uzyskując składniki odżywcze. Ciężarna samica nornicy rudej zjada więcej
bezkręgowców
niż
samica
nie zaangażowana w rodzicielstwo. Przeciętna nornica potrzebuje około 25 g świeżej paszy zielonej lub 5 g paszy treściwej, to jest około 15 kcal/dobę. Przeciętne zwierzę tego gatunku może przeżyć bez pokarmu około pięciu dni.
- Rozród
-
Poród
i rozwój młodych jest ściśle związany z okresem największej dostępności pożywienia. Nornica zakłada całe systemy korytarzy w darni lub tuż pod powierzchnią ziemi, wśród których buduje kuliste
gniazdo
z mchu i traw. Tam przychodzą na świat ślepe i nieowłosione młode. Jest ich od 3 do 7 sztuk. Szybko rosną, po około 12 - 14 dniach otwierają oczy. Z matką pozostają przez trzy tygodnie. Po około 25 dniach życia przestają się odżywiać mlekiem matki i opuszczają gniazdo. Młode uzyskują pełną dojrzałość płciową w wieku 8 - 9 tygodni. Rozmnażanie jest bardzo intensywne - nornica ruda w ciągu jednego roku może wyprowadzić 4
mioty
, co daje przeciętnie 20 młodych rocznie.
Ciąża
samicy trwa około 24 dni.
- Wrogowie
-
Sowy
,
lis rudy
,
kuny
,
tchórz
,
myszołów zwyczajny
,
wydra europejska
,
kot domowy
.
Ciekawostka-
Tatrzańskie
nornice rude są większe i mają krótszy ogon niż nornice z terenów nizinnych.
- Nornice rude mogą rozmnażać się o każdej porze roku - nawet podczas srogich zim, ponieważ budują ciepłe gniazda, w których mogą wychować kolejne pokolenie. W naszych warunkach klimatycznych sytuacja taka występuje rzadko, gdyż zwierzęta te zimą mają ograniczony dostęp do zasobów pokarmowych. W lasach pojawiają się szczególnie licznie latem i jesienią, gdy mogą korzystać z dużej ilości roślin i nasion. Najwięcej jednak pojawia się w latach największego, masowego obradzania drzew. Łatwe i nieograniczone zdobywanie pokarmu sprawia, że w roku największego nasiennego urodzaju i rozmnażają się bez przerwy. Takie masowe pojawienia się gryzoni trwają jedynie przez dwa sezony, a w kolejnych latach, o niewielkim owocowaniu drzew liczebność gryzoni załamuje się.
Przypisy- ↑ 1,0 1,1 1,2
Myodes glareolus
. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (
ang.
)
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.)
Myodes glareolus.
w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (
ang.
) [dostęp 19 listopada 2009]
Zobacz też
Inne hasła zawierające informacje o "Nornica ruda":
1884
...
Sedmídolí
...
Sztolnie Kowary
...
Mazurski Park Krajobrazowy
...
1951
...
Ziemia
...
Technet
...
Tytan (pierwiastek)
...
Pojezierze Mazurskie
jelenia
,
sarnę
,
dzika
i
zająca
. Z mniejszych gryzoni żyje tu
wiewiórka
,
smużka
,
Nornica ruda
,
piżmak
,
mysz
. Występuje też kilka gatunków ssaków owadożernych:
jeż
,
kret
, ...
Autonomiczna Republika Krymu
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Nornica ruda":
202. Historia geologiczna i budowa Polski. Rozmieszczenie zasobów mineralnych (plansza 4)
...
223 Czas przełomu (plansza 7)
...
Przemysł przetwórczy w Polsce (plansza 10)
...
|