Skrzypowe wywodzą się z
trymerofitów, a pojawiły się w środkowym
dewonie. Grupę przejściową stanowią tu praskrzypy (
Hyeniales) o cechach pośrednich pomiędzy właściwymi trymerofitami i skrzypowymi. Bliskimi krewniakami współczesnych skrzypów były ogromne, dochodzące do 30 m wysokości
kalamity. Powstały one pod koniec dewonu, a w
karbonie, współtworzyły lasy
węglowe. Kalamity wymarły w górnej
kredzie. Do dziś przetrwały tylko skrzypy – grupa, która powstała równocześnie z kalamitami, ale zawsze pozostawała w cieniu.
Paprociowe, podobnie jak skrzypowe, wywodzą się z trymerofitów. Za najwcześniejszych przedstawicieli tej grupy uważa się staropaprocie (
Coenopterididae), których szczątki znaleziono w osadach pochodzących z górnego dewonu. W lasach karbońskich, w których
lepidodendrony i kalamity pełniły rolę drzew, średniej wielkości staropaprocie tworzyły warstwę
podszytu. Z tych roślin pod koniec karbonu powstało kilka odrębnych grup paproci, których przedstawiciele przetrwali do dziś.