Gody ryb, zwane
tarłem odbywają się w tarliskach. Wiele z nich odbywa w porze godowej dalekie wędrówki na tarliska. Niektóre, na przykład
łososiowate i
jesiotry, wędrują na tarło w górę rzeki. Takie ryby nazywa się
anadromicznymi. Natomiast te ryby, które płyną z rzek do morza w porze godowej, nazywa się
katadromicznymi. Przykładem może być
węgorz. Dojrzałe węgorze z
Ameryki Północnej i
Europy płyną ku północnym
akwenom Morza Sargassowego na
Atlantyku. Tam rozmnażają się (samica składa kilkanaście milionów jaj) i giną.
Larwy (liściokształtne, półprzezroczyste
leptocefale) płyną ku lądom, z których przybyli ich rodzice. Larwom węgorzy amerykańskim podróż ku lądowi zajmuje około roku. Europejskie leptocefale wędrują aż trzy lata, przy czym korzystają z
Prądu Zatokowego (
Golfsztromu). Docierają do ujść rzek już jako obłe,
walcowate, tak zwane
węgorzyki szkliste.