Czas imparfait jest czasem prostym.
Stosuje się go do opisów pogody, wyglądu, stanu, do wyrażenia czynności trwających w czasie, których początku ani końca nie można sprecyzować. Stosuje się go również do wyrażenia przyzwyczajeń i czynności systematycznie powtarzających się, a także do przedstawiania czynności stanowiących tło akcji głównej.
Ze spójnikiem si czas imparfait wyraża hipotezę. Można go też używać do złagodzenia prośby, oczekiwania.
Konstrukcja:
do rdzenia czasownika ustalonego w pierwszej osobie liczby mnogiej w czasie
teraźniejszym dodaje się następujące końcówki
l. poj.
1. -ais
2. -ais
3. -ait
l. mn.
1. -ions
2. -iez
3. -aient
przykład: faire → nous fais ons
1. je faisais
2. tu faisais
3. il, elle, on faisait
1. nous faisions
2. vous faisiez
3. ils, elles faisaient
wyjątek: être
1. j'étais
2. tu étais
3. il, elle, on était
1. nous étions
2. vous étiez
3. ils, elles étaient
