Proces kompresji polega na usuwaniu słabych dźwięków, które:
a) nie docierają do mózgu człowieka
b) występują na krótko przed lub po silnym sygnale
Najpopularniejszym formatem jest MP3, MPEG3 – pliki o bardzo dużym stopniu kompresji. Zapis muzyki w tym formacie łączy się ze stratami jakości, jednak dla przeciętnego słuchacza są one niesłyszalne.
Skuteczną metodą poprawienia stopnia kompresji jest kompresja z dynamicznym bitrate (VBR). Najnowsze standardy AAC+ umożliwia dostarczanie wielokanałowych sygnałów audio (np. 5.1) już dla strumienia binarnego 128 kbps, a sygnałów stereofonicznych – nawet przy 32kbps.
Odrębną gałęzią jest kompresja sygnałów mowy. Tu podstawowym kryterium jest raczej zrozumiałość mowy niż wierne odtworzenie. Powszechnie stosowaną techniką jest dynamiczne modelowanie układu głosowego człowieka i przesyłanie parametrów modelu, oraz pobudzenia szczątkowego (szum + ton). Na tej technice opiera się np. standard kompresji telefonii komórkowej GSM.
