Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Dominikanie

Zakon dominikanów - to potoczna nazwa Zakonu Kaznodziejskiego (łac. Ordo Praedicatorum – OP). Składa się z trzech gałęzi: braci dominikanów, mniszek oraz świeckich zrzeszonych we fraterniach (zwanych tercjarzami). Szerszym pojęciem jest Rodzina Dominikańska , która obejmuje ponadto zgromadzenia sióstr dominikanek czynnych, członków instytutów świeckich oraz inne grupy i osoby indywidualne żyjące zgodnie z duchem św. Dominika, a nie podlegające bezpośredniej władzy generała Zakonu.

Powstanie zakonu

Początki zakonu dominikanów wiążą się z langwedocką misją nawracania katarów. Do legatów i misjonarzy cysterskich przyłączyli się w 1206 dwaj kapłani z Kastylii: biskup Osmy Diego z Acebes i podprzeor jego kapituły Dominik Guzman. Przychylnie przyjęci przez papieża w Rzymie, spotkali się z jego legatami i uzyskali od nich poparcie dla akcji nawracania katarów. Obrana przez nich metoda różniła się od cysterskiej programowym eksponowaniem ubóstwa misjonarzy, którzy żebrząc uprawiali wędrowne kaznodziejstwo na wzór apostolski. Obok apostolskich wędrówek od domu do domu nowi misjonarze, mający odpowiednie przygotowanie teologiczne i oratorskie, organizowali uczone dysputy z katarami i waldensami (np. na zamku w Pamiers w 1207), starając się przy pomocy argumentów wykazać rzekomy fałsz ich nauki. Papież Innocenty III w pełni zaakceptował ich metody. Do Dominika przyłączali się kandydaci na kaznodziejów. Rozszerzał się zakres działalności: nie ograniczali się już do nawracania katarów, ale podjęli ewangelizację wśród miejscowej ludności. Powierzenie zadań kaznodziejskich przez biskupa Tuluzy nadało grupie charakter instytucjonalny i powiększyło jej wiarygodność. Powstała silna, dynamiczna wspólnota, która znacznie szybciej niż „ubodzy z Asyżu" została przekształcona w oficjalny zakon. Wstępną aprobatę papieską otrzymali podczas czwartego soboru laterańskiego, w którym Dominik uczestniczył osobiście. 22 grudnia 1216 papież Honoriusz III wydał bullę zatwierdzającą nowy zakon w Kościele. Dominik przy ustalaniu zasad funkcjonowania nowego zgromadzenia wykorzystał regułę św. Augustyna, omijając przepis soboru laterańskiego, zakazujący tworzenia nowych zakonów. Mimo iż przyjęli regułę kanoniczą, bracia wyrzekli się wszelkich form własności i stali się zakonem żebrzącym. Żebrzący charakter klasztorów kształtował się stopniowo, przesądziło o nim dopiero postanowienie pierwszej kapituły generalnej w 1220.

Cele

Zakon powstał w celu przeciwdziałania ruchowi albigensów. W późniejszym okresie dominikanie często sprawowali urzędy inkwizytorów.

Bracia Kaznodzieje za główne swoje zadanie uważają głoszenie Ewangelii "wszędzie, wszystkim i na wszystkie sposoby". Charakterystycznym rysem dominikanów jest pewien intelektualizm, wyrażający się w dogłębnym studium. Poznawanie Boga jest u dominikanów nierozłącznie związane z kontemplacją czyli osobistym spotkaniem, osobistą relacją z Bogiem. Na tej relacji opierają swoje nauczanie, zgodnie z zasadą contemplata aliis tradere (dzielić się owocami kontemplacji z innymi).

Podobnie jak u benedyktynów podstawą służenia Bogu było i jest ubóstwo. Ubóstwo dominikańskie jest wyraźnie związane z apostolskimi celami zakonu. Konstytucja zakonu mówi, że jeśli zakonnicy pragną naśladować Apostołów, muszą żyć podobnie jak oni. Każdy z braci przed złożeniem profesji pozbywał się tego, co posiadał i tego, co mógłby otrzymać z dziedzictwa lub darowizny; od tego momentu wszystko, co miał, należało do całego zakonu. Celem ubóstwa było naśladowanie Chrystusa, który także nic nie posiadał. Sądzono, iż pozbycie się wszelkich dóbr materialnych pozwoli lepiej słyszeć głos Pana.


Inne hasła zawierające informacje o "Dominikanie":

Trzcina cukrowa podstawowy surowiec do produkcji rumu , uprawiany na większości wysp karaibskich: Kubie, Jamajce, Dominikanie, Puerto Rico, Martynice, a także na Maderze i Madagaskarze.Kawałki źdźbła spożywane ...

Stanisław Hozjusz ...

Kornel Ujejski ...

Lednica seniora ...

Lednica 2000 ...

Zakon Kaznodziejski DominikanieHerbPełna nazwaZakon KaznodziejskiNazwa łacińskaOrdo PrædicatorumSkrót zakonnyOPKościół Kościół katolicki Status kanoniczny instytut zakonny na prawie papieskim DewizaContemplare ...

Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary ...

Łaska ...

Małopolska Droga św. Jakuba ...

Ornat ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Dominikanie":

048b Wielkie odkrycia geograficzne (plansza 12) ...

033b. Kultura wczesnego i pełnego średniowiecza. Czas kościołów i wielkich katedr (plansza 7) i pełnego średniowiecza. Czas kościołów i wielkich katedr Prócz wspólnot żebrzących jak Dominikanie i franciszkanie, powstawały inne, które zdobywały coraz większy autorytet wśród średnich ...

219. Zróżnicowanie religijne Polski (plansza 6) Polsce. Ważną role w życiu Kościoła zajmują zakony, a do najliczniejszych należą: Dominikanie, jezuici, pallotyni, franciszkanie, bonifratorzy. Najwyższy poziom religijności określony odsetkiem wiernych wyznania ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie