Licencja
GNU
FDL (
ang.
Free Documentation License) (Licencja Wolnej Dokumentacji) jest licencją typu
copyleft
dla dokumentów
wolnej dokumentacji
.
Licencja została stworzona przez fundację
Free Software Foundation
(FSF) dla projektu GNU. W założeniu miała być licencją dla dokumentacji programów, jednak można ją stosować w różnego rodzaju podręcznikach i w zasadzie każdym materiale tekstowym, niezależnie od zawartości. Najnowsza wersja licencji to 1.3.
Znaczenie
GNU FDL powoduje, że tekst nią objęty może być zarówno kopiowany jak i modyfikowany nawet bez wiedzy i zgody autora. Konieczne jest zamieszczenie wraz z pochodnym dziełem tekstu licencji GFDL, informacji o źródle i autorach oryginału.
Użycie
Kompatybilność z innymi licencjami
W tekstach GNU FDL można naturalnie używać materiałów na tej samej licencji. Oprócz tego można wykorzystywać materiały na licencji np.
Creative Commons
Uznanie-Autorstwa (BY) oraz będących
public domain
, czyli takich, które opatrzone są mniejszymi obostrzeniami. Natomiast jeśli tekst jest na licencji GFDL, może być użyty tylko w tekstach GFDL.
Materiały do użytku niekomercyjnego
Materiały, których komercyjna redystrybucja jest zabroniona, generalnie nie mogą być użyte w dokumencie na licencji GFDL (czyli również w artykule Wikipedii), ponieważ GNU FDL nie wyklucza użycia komercyjnego.
Krytyka GFDL
Wiele grup i ludzi, jak na przykład projekt
Debiana
, uważa GFDL za licencję niewolną. Powodem jest dopuszczanie przez GFDL "niezmiennego" tekstu, który nie może być zmodyfikowany lub usunięty, dodatkowo zakaz stosowania technik ograniczających możliwość kopiowania (
Digital Rights Management
) nawet dla celów prywatnych.
Niekompatybilność z GPL w obie strony
GNU FDL jest niekompatybilna w obie strony z
GNU GPL
, tzn. że materiały na licencji GNU FDL nie mogą być użyte w programie GPL, a tekst z programu GNU GPL nie może zostać umieszczony w tekście GFDL. Z tego powodu fragmenty kodu są często dostępne na podwójnej licencji.
Obciążenia przy drukowaniu
Licencja GNU FDL wymaga, że przy drukowaniu dokumentu objętego jej działaniem należy również dołączyć pełny tekst licencji, informacje o prawach autorskich (należy wymienić wszystkich autorów tekstu i dzieł, które się wykorzystywało) oraz jasną deklarację, że dany dokument jest udostępniony na licencji GNU FDL. Oznacza to zwiększenie rozmiaru drukowanego dokumentu.
Długość i ideologiczna wymowa
Niektóre osoby krytykują długość licencji i przekaz ideologiczny zawarty w jej
preambule
.[]
Historia
Po raz pierwszy FDL została zaprezentowana w roku
1999
. Po poprawkach w marcu
2000
została opracowana wersja 1.1. Wersja 1.2 ukazała się w listopadzie
2002
, wersja 1.3 – w listopadzie
2008
.
Inne licencje wolnej zawartości
Część z poniższych licencji zostało stworzonych niezależnie od GNU FDL, inne zostały napisane w odpowiedzi na niedoskonałości GNU FDL.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
