|
|
|
historia nowożytna
historia nowożytna, dzieje nowożytne – epoka w historii Europy obejmująca okres od końca średniowiecza (najczęściej uznaje się rok 1453 lub 1492) do przełomu XVIII i XIX wieku, czyli czasów rewolucji przemysłowej. Za daty końcowe przyjmuje się najczęściej: 1789 (rewolucja francuska), 1815 (kongres wiedeński) lub 1848 (Wiosna Ludów). W Polsce przyjęło się liczyć do trzeciego rozbioru Rzeczypospolitej w 1795 r. Część badaczy przyjmuje, że właściwą cezurą była dopiero I wojna światowa. Szkoła anglosaska ciągnie czasy nowożytne do dziś.
Najpopularniejszą periodyzacją wewnątrz epoki jest zaczerpnięta z historii sztuki:
-
renesans – wiek XV i XVI
-
barok – od końca XVI wieku do początków XVIII wieku
-
oświecenie – XVIII wiek
-
romantyzm – pierwsza połowa XIX wieku
Marksiści postulowali podział dziejów nowożytnych ze względu na przeważający w Europie wówczas system ekonomiczny:-
feudalizm – od późnego średniowiecza do XVII wieku
-
kapitalizm – od XVII wieku do pojawienia się socjalizmu
Ekonomiści niemarksistowscy zwracają uwagę na stosowanie merkantylizmu i pokrewnego mu kameralizmu (XVII – pocz. XVIII w.), a następnie systemu wolnego rynku czy fizjokratyzmu (XVIII – XIX wiek).
Inne hasła zawierające informacje o "historia nowożytna":
Wszystkich Świętych
...
Dziady (zwyczaj)
...
Dzień Zaduszny
...
Mieszko II Lambert
...
Tiumeń
...
Adwentyzm
...
Odense
...
Grenoble
...
Linköping
...
Tampere
...
Inne lekcje zawierające informacje o "historia nowożytna":
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 16)
...
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 15)
...
037. Marks, Engels. Materializm dialektyczny (plansza 13)
...
|
|
|
|
