Mapa południowej Mezopotamii w II tys. p.n.e. z zaznaczonym miastem Isin .

Iszbi-Erra (2017-1985 p.n.e. - chronologia średnia) - Akadyjczyk rodem z Mari , zbuntowany namiestnik Ibbi-Suena - ostatniego króla III dynastii z Ur , założyciel I dynastii z Isin . Po upadku III dynastii z Ur udało mu się utrzymać kontrolę nad miastem Isin i centrum religijnym Nippur , a także odbić z rąk Elamitów miasto Ur . Ogłosił się królem i przyjął tradycyjny dla władców III dynastii z Ur tytuł "króla Ur, króla Sumeru i Akadu". W krótkim czasie udało mu się podporządkować południową i środkową Mezopotamię, zwalczając lub układając się z lokalnymi przywódcami Amorytów . Utworzone przez niego państwo przez ponad pół wieku, aż do panowania Lipit-Isztara (1934-1924 r. p.n.e.), wyznaczało losy Sumero-Akadu.

Bibliografia

• Praca zbiorowa pod redakcją naukową Joachima Śliwy , 2005, Wielka Historia Świata Tom 2 Stary i Nowy Świat od "rewolucji" neolitycznej do podbojów Aleksandra Wielkiego, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ss. 214, .
• Marek Stępień, Kodeks Hammurabiego, Wydawnictwo ALFA, Warszawa 2000, s. 9-34 i 153, .