flaga narodowa Wotów

Wotowie – grupa etniczna zamieszkująca Ingrię na pograniczu rosyjsko - estońskim , na zachód i południowy zachód od Sankt Petersburga , nieopodal i na wschód od granicznego miasta Narwa . Posługiwali się wymierającym już dziś językiem wotyckim (jest to język ugrofiński z grupy bałtofińskiej ), w którym sami siebie określają jako Vadjalain ( l.mn. : Vadjalaizõt).

W 1848 liczbę Wotów posługujących się swoim językiem obliczano na 5148 osób, tymczasem w 1989 pozostało ich już tylko 62, przy czym najmłodsza z tych osób urodziła się w 1930 . Znaczna liczba Wotów została w czasach stalinowskich rozproszona w odległych rejonach ZSRR , m.in. karnie skazywana na zsyłkę (bądź na śmierć) pod zarzutami "braku lojalności" i "tchórzostwa" podczas II wojny światowej .

Tak jak mieszkający na tych samych terenach Iżorowie , Wotowie na ogół są prawosławni , w odróżnieniu od innych ich sąsiadów – luterańskich Ingrian .

Wotowie na Łotwie

W 1445 Kawalerowie Mieczowi zmusili znaczną liczbę Wotów do przesiedlenia z Ingrii do Bowska na Łotwie , gdzie pracowali oni przy budowie zamku. Po jego ukończeniu nie wrócili już w swoje rodzinne strony i pozostali na Łotwie jako mniejszość narodowa, pracując na roli, powoli zatracając umiejętność posługiwania się językiem ojczystym i asymilując się z Łotyszami . Jeszcze po czterystu latach (w połowie XIX wieku) szacowano, że mieszka ich tam około tysiąca.