Społeczeństwo ponowoczesne ( ang. post-modern society) – określenie stosowane w odniesieniu do cech idealnych społeczeństw kształtujących się wraz z transformacją nowoczesnych struktur organizacyjnych i przemian osobowościowych.

Pojęcie wykorzystywane w teorii modernizacji na określenie etapu rozwoju społecznego , bądź cyklu modernizacyjnego po ukształtowaniu się społeczeństwa nowoczesnego . Termin "społeczeństwo ponowoczesne" jest też niekiedy zamiennie stosowany na określenie społeczeństwa poprzemysłowego i społeczeństwa informacyjnego .

Podstawową cechę tej formacji stanowi upowszechnianie się utraty wiary w postęp oraz rozbudowane dyskursy kryzysu i ryzyka . Jednocześnie nasilają się często sprzeczne z sobą trendy: konsumpcjonizm , indywidualizm , relatywizm moralny , rozwój kultury popularnej i utowarowienie kultury, globalizacja , glokalizacja , wzrost alfabetyzmu funkcjonalnego , gospodarka oparta na wiedzy , dedyferencjacja organizacji, rozwój nowych ruchów religijnych , nowych form życia wspólnotowego w społecznościach lokalnych i społecznościach sieciowych, decentralizacja władzy, emancypacja poszczególnych grup społecznych, nowych ruchów społecznych , "śmierć klas", wzrost nierówności społecznych , zróżnicowania kulturowego, problemów tożsamościowych , znaczenia zróżnicowanych form kapitału oraz powstawanie indywidualnych i zbiorowych strategii dostosowawczych.

Zobacz też

• Ponowoczesność
• Płynna nowoczesność
• Późna nowoczesność

Bibliografia