Tokarka – obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem przedmiotów najczęściej o powierzchni brył obrotowych (wałki, stożki , kule , gwinty wewnętrzne i zewnętrzne). Narzędziem obróbczym są najczęściej nóż tokarski , wiertło lub narzędzia do gwintów. Obróbka na tokarce nazywa się toczeniem . Toczenie wykonuje się poprzez wprawienie obrabianego przedmiotu w ruch obrotowy, a następnie skrawanie jego powierzchni narzędziem obróbczym. Obrabiany przedmiot mocuje się w tym celu w uchwycie bądź między kłami.

Wyposażenie elektroniczne, rozbudowa funkcji oraz sterowanie numeryczne przekształciły konwencjonalną tokarkę w obrabiarkę CNC będącą elementem struktur zintegrowanego wytwarzania CIM

Ważniejsze grupy i podgrupy tokarek:

• kłowe: uniwersalne, produkcyjne, precyzyjne, wielonożowe, ciężkie, kopiarki
• uchwytowe
• tarczowe i karuzelowe
• rewolwerowe
• półautomaty tokarskie
• automaty tokarskie: jedno-, oraz wielowrzecionowe
• zegarmistrzowskie
• zataczarka
• specjalne (branżowe)

Historia powstania

• prototyp automatu tokarskiego do kopiowania wynalazł I. A. Nartow w 1712 roku
• pierwszy automat tokarski wynalazł C. Spencer w 1870 roku.