Na mocy Traktatu w Verdun[1] zawartego w
843
roku państwo
Karola Wielkiego
podzielono między synów
Ludwika I Pobożnego
:
Lotara
,
Karola Łysego
i
Ludwika Niemieckiego
. Podział ten położył podwaliny pod powstanie w przyszłości
Francji
,
Niemiec
i
Włoch
.
Stworzone przez Karola Wielkiego państwo, podobnie zresztą jak wcześniej monarchia
Chlodwiga
, nie przetrwało próby czasu. Stworzone za pomocą oręża nie miało - poza osobą władcy i religią chrześcijańską - żadnej wspólnej więzi. Utrzymywało się po śmierci Karola jeszcze prawie 30 lat pod rządami najmłodszego syna Karola, Ludwika zwanego Pobożnym, który objął tron w
814
roku, zachowując tytuł
cesarski
. Jednak Ludwik nie dorównywał ojcu zdolnościami i nie radził sobie ze wzrostem nastrojów
separatystycznych
oraz buntami. Sytuację komplikowały dodatkowo najazdy
Wikingów
,
Arabów
oraz
Węgrów
.
Podział państwa Franków w latach 843-870.
Po śmierci Ludwika, która nastąpiła w
840
roku państwo podzielił najstarszy z braci, Lotar:
- Najstarszy z synów, Lotar, otrzymał wraz z tytułem cesarskim część
środkową
w skład którego wchodziły
Italia
oraz szeroki pas ziem ciągnący się wzdłuż
Renu
od
Alp
aż po
Morze Północne
. Był to obszar niejednolity pod względem geograficznym i etnicznym.
- Dzielnica położona na
wschód
od posiadłości Lotara, zamieszkana głównie przez ludność pochodzenia germańskiego, przekazana została Ludwikowi zwanemu później Niemieckim.
- Część
zachodnią
, zasiedloną przez ludność mówiącą przeważnie językami romańskimi, otrzymał najmłodszy z braci, Karol Łysy.
Podział przeprowadzony w Verdun okazał się nietrwały. Zmieniali go kilkakrotnie walczący ze sobą potomkowie Ludwika Pobożnego. W latach
885
-
887
ziemie dawnego imperium znalazły się ponownie w rękach tylko jednego władcy, cesarza
Karola Grubego
, prawnuka Karola Wielkiego, ale już na przełomie
887
/
888
roku nastąpił ostateczny rozpad dziedzictwa Karola Wielkiego. W
Burgundii
i Italii, stanowiącej teraz konglomerat kilku ośrodków władzy, niezależnymi władcami ogłosili się miejscowi możnowładcy. Nieco dłużej utrzymali się Karolingowie w królestwach zachodnio- i wschodniofrankijskim, ale utracili tytuł cesarski.
Jednak podział nakreślony w traktacie z Verdun i późniejszy, ostateczny podział monarchii karolińskiej miał ogromne znaczenie dla losów
Europy
. Na gruzach imperium
Karolingów
wyrosły bowiem państwa, których mieszkańcy zaczęli dostrzegać i akcentować swoją odrębność od sąsiadów, co z czasem doprowadziło do wykształcenia się wielu współczesnych europejskich
narodów
.
Przypisy