Ghaty
nad brzegiem Gangesu, na których m.in. dokonuje się kąpieli i pali zwłoki zmarłych
Waranasi (
hindi
: वाराणसी,
trl.
Vārāṇasī,
trb.
Waranasi;
ang.
Varanasi; dawniej Benares, Kashi) – miasto
indyjskie
w stanie
Uttar Pradesh
, ponad 3 mln mieszkańców. Stanowi ono ważny ośrodek kultu wyznawców
hinduizmu
i
buddyzmu
. Miejsce znane z rytualnych kąpieli w świętej rzece
Ganges
i palenia zwłok zmarłych na
ghatach
. Na obrzeżach Waranasi (ok. 13 kilometrów na wschód) mieści się
Park Jeleni
– miejsce pierwszego kazania Buddy skierowanego do pięciu ascetów.
Według legendy Waranasi zostało założone przez
Śiwę
. Dokładnie nie wiadomo, kiedy powstała pierwsza osada w tym miejscu. Przyjmuje się , ze było to około 3000 lat temu [1]. Z pewnością znana była już w V wieku p.n.e. jako Kaśi, co wywodziło się ze słowa “jasny". Dzisiejsza nazwa pochodzi ze starożytnej nazwy miasta leżącego pomiędzy rzekami
Waruna
i Aśi. Miasto jest co roku odwiedzane przez miliony wiernych, gromadzących się na brzegu rzeki w celu rytualnych ablucji, mających na celu oczyszczenie się z grzechów. Pomimo swej liczącej ponad trzy tysiące lat historii (jedna z najstarszych osad zamieszkanych do naszych czasów), większość zabytków ma nie więcej niż dwieście lat. Jest to efektem licznych najazdów muzułmańskich, jakie nękały
Indie
od
XVI wieku
. Zachowały się nieliczne stare świątynie (m.in. boga
Śiwy
– najświętsza w mieście, niedostępna dla wyznawców innych religii), jak i niektóre ghaty (nadbrzeżne schody).
Ghaty
Główną atrakcją Waranasi, dla zachodnich turystów niebędących hinduistami, są ghaty (schody do rzeki) ciągnące się wzdłuż brzegów
Gangesu
. Pielgrzymi przybywający do Waranasi już od rana skupiają się na poszczególnych ghatach, by odbywać oczyszczające kąpiele (
pudźa
) i medytować w najbardziej niewiarygodnych pozycjach. Bramini oferują błogosławieństwo, żebracy proszą o jałmużnę, dając innym możliwość poprawienia swojej karmy, wreszcie na ghaty przybywają kondukty pogrzebowe, by dokonać kremacji zmarłych, którzy z tego najlepszego w Indiach miejsca udają się w swoją ostatnią podróż.
Najważniejszych jest pięć ghatów, gdzie pielgrzymi mają obowiązek dokonać kąpieli w określonej kolejności tego samego dnia. Są to:
- Asi
- Dasaswemedh
- Barnasangam
- Panćaganga
- Manikarnika
Wiele ghatów należało do
maharadżow
lub innych władców, np. Śiwala Ghat jest własnością Maharadży Waranasi.
Dandi Ghat są miejscem ascetów, a zaraz obok znajdują się bardzo znane, oblegane zarówno przez Hindusów jaki i turystów Hanuman Ghat. Harishćandra (Smaśan Ghat) są miejscem, gdzie pali się zwłoki. Zajmują się tym wyłącznie nietykalni – chadal. W tym miejscu zdecydowanie nie należy nawet wyciągać aparatu, a tym bardziej robić zdjęć. Man
Mandir
Ghat zostały zbudowane w
1600
r., ale obecnie są w złym stanie, tylko w północnym kącie znajduje się piękny kamienny balkon. Mir Ghat prowadzą do nepalskiej świątyni, ozdobionej erotycznymi rzeźbami.
Świątynia Śiwy Wiśweśwary
Nieco dalej w kierunku Jalsain Ghat, tyłem do rzeki, stoi Złota Świątynia (Golden Temple). Jest ona poświęcona Wiśweśwara–Śiwie, przedstawianemu jako władca całego
wszechświata
( Wiśwanatha ). Obecna świątynia została zbudowana w
1776
r. przez Ahalya Bai, na miejscu, w którym wcześniej istniała świątynia, zburzona przez muzułmanów w
1600
r. Pokrycie jej złotych wież, które waży ponad 800
kg
, było darem Randźita Singha, Maharadży
Lahaur
. Świątynia Śiwy Pana Wszechświata, zawierając dźjotirlingam, jest najważniejszym obiektem w Waranasi dla wyznawcy hinduizmu. Turyści na teren nie mają wstępu.
Przypisy
- ↑ Miasto 2000 świątyń. W: Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Polak (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa:
Agora SA
, 2009, s. 54, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. .
Linki zewnętrzne